Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Μικρή φωνή, απόσπασμα στον ίσκιο σου


Ζήσαμε το είναι μας χωρίς περιστροφές
Δώσαμε στα χνώτα μια μεγάλη αυταπάτη
Κλείσαμε το γεια στην αγάπη
Ρίξαμε χώμα
Παγωμένα δάχτυλα
κομμάτια υπόληψης
ένα μπουκαλάκι νερό
και μια μεγάλη λακκούβα
χώρια η λάσπη
ο τοίχος στήνεται ελαφρύς
υπέροχος
ήχος στη δίεση και τρέμετε χαλίκια
ένας βράχος
δύο
τρεις
πέντε
μια άμαξα πέντε χιλιάρικα τη βόλτα
κόκκινα φωτάκια στο μπαλκόνι της θέλησης
ωθήσεις μετρημένες στην απόσταση
βλέπω μια όαση στη νύχτα των σκοπών σου
αποζήταγες
κούρευες τη μορφή της ικεσίας
χωρίς στερνοπατήματα θολά το χάδι σου
ρίξαμε την άμμο να σκεπάσει το νεκρό
πλύναμε τα χέρια στα νοσηρά μαρτύρια
σκύψαμε τα αυτιά μας
και κραυγάσαμε ιλαροί
Παπύρου χάσμα
Αδύναμες <προσ>θήκες
μελετητές στη <σ>χόλη καταπιάστηκαν
Προφέραμε μαζί τη λέξηΘ(α)ύμα
Γύρισα να κοιτάξω τη ματιά σου
Για σένα έγινε ο πόλεμος της Τροίας
Έλειπες
Ήσουν ταξίδι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου