Η γυναίκα μου είναι μια πόρνη

Ακροπατά στης λησμονιάς την ανηφόρα
Κρύβει αισθήματα στη μέση του χειμώνα
Αντιμιλά στης μοναξιάς τον ύπνο
Χαϊδεύει ανάσες, ιδρωμένα προσωπεία
Τραβάει κόκκινο στην ύπαρξή μου χρόνια
Σβήνει τον πόθο των πολύχρωμων αντρών 
Δέχεται τα φιλιά των ξεχασμένων
Αρχόμυθες σκιές την κουβεντιάζουν
Τα νήματα σεργιάνι κυνηγούν τις προσευχές
Η γυναίκα μου με βρίζει όταν ξαπλώνει στο κρεβάτι
Ονειρεύεται μοναδικές υπάρξεις
Μαγεμένα σημαδάκια σε μια άυλη μορφή να πνίγουν το χαμόγελο του ήλιου
Η γυναίκα μου δεν είναι από κείνη την πλευρά του ποταμού
Κρύβει αγάπη στην καρδιά για τα χορτάρια
Μαξιλάρια κεντημένα δίνουν φως στην άγρια λαχτάρα της
Η γυναίκα μου κλειδώνει κάθε βράδυ στην ντουλάπα
τα κουμπιά που ξεκουμπώνουν την αντρίκια μου πλευρά
Η γυναίκα μου παντρεύτηκε απόψε
Τα μαλλιά της παγωμένα βγάζαν φως στα θαμπωμένα ματογυάλια μου
Η γυναίκα μου
Μην πεις μια λέξη
Η γυναίκα μου μια πόρνη ήταν.
Τιμημένη.