Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τρώει τις κότες.

Οι αλλοδαποί είναι κάτι μικρά σκούρα ανθρωπάκια που περπατάνε με το ένα πόδι
κρέμονται στο δέντρο της διπλανής οικίας
και κατεβαίνουν μόνο για να ξεδιψάσουν
παρατηρούν τους τοίχους μόνο από μακριά
είναι άγρια θηρία
είναι κάτι άλλο
και
ΜΑΚΡΙΑ
είπε το Μέσον.
Ναι, είπα, συναινώ.
Να μείνω ήσυχη
τα βράδια να κοιμάμαι
τα μεσημέρια μου να μη φοβάμαι.
Κι εκείνα τα ανθρωπάκια φύγανε.
Κι έμεινα ήσυχη
Κι ήρθε ο γείτονας και μου βγαλε το μάτι
Κι ήρθε το αίμα του αδερφού και ζήτησε χρυσάφι
κι ήρθαν
ήρθαν, είπε το Μέσον
μικρά πολύ μικρά
χιλιάδες
πράσινα
γαλάζια
κίτρινα
πορτοκαλί
κόκκινα
κι όλα εκείνα τα χρώματα που ο ήλιος δεν τα γέννησε στη γη για τις φατρίες
κι ήρθαν, είπε το Μέσον.
Κάθησαν στην πόρτα σου και πήραν το ψωμί σου
το δέρμα σου
κι όλα τα κόκκαλά σου
κι εσύ
κι εσύ κοιτώντας τα ξανα
είδες πως μάτην συναινούσες στα παλιά
κανένα όμοιο με εκείνα τα ανθρωπάκια
και ξανάπες, συναινώ
συναινώ να μου πάρουν το ψωμί
να μου φύγει το αίμα
η σάρκα να τρυπώσει στο μεδούλι
κι η ζωή να ανταμώσει τον τρόμο
κι είπες συναινώ
και έκανες μια υπέροχη λέξη να φαντάζει αμαρτία
σκοτωμένα εμπόδια
διαλυμένα τα σπλάχνα
κι είπες συναινώ
και η γάτα καλή είναι για φάγωμα
κι είπες συναινώ
και ο σκύλος γιατί όχι, σου είπαν
κι είπες συναινώ
και ύστερα κάτι γέλια ακούστηκαν βραχνά
κάτι κρότοι
κάτι κριτς
κρατς
δεν ακούω, ούρλιαζες
πείτε μου πιο δυνατά
να συναινέσω
μα πώς δεν ακούς πια τον εαυτό σου;

Τα διαόλια άκομη γυρίζουν στο μυαλό
η αδυναμία να γράψω κάτι καλό είναι εμφανής