Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Άλλη μια νύχτα σαν κι αυτή και σαν εκείνη.

Είπες μια λέξη να βγει απ' το κρανίο καλό δεν είναι
Είπα
μια άγρια όψη σκελετωμένου εαυτού να φύγει στη λίμνη
στο βούρκο έτρεξα να βρω τα χνάρια σου
στην αγάπη δυο σημάδια
περπατάω
ακούγομαι
φαίνομαι
παθητικές διαθέσεις ενεργητικής απόλυτης σύνταξης
κι η ομορφιά κάτι που χάθηκε στο χρόνο φωνάζουν τα σκάγια σου
είπα
γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
κι αποκρίθηκες στεγνά δεν έχεις άλλο σώμα πια να κάψω
μα η στάχτη μου ακόμη σε στολίζει, επιτρέπεται,
γυμνή στους δρόμους αλυχτούσα τον ίσκιο σου
η όψη μου ακόμη καθρεφτίζει την μορφή σου, διακεκομμένη, χωρίς κιμωλίες, χωρίς ανάσες αλλουνού αερικού
η σιωπή μου ακόμη σε πεθαίνει ανασταίνοντας τον όχλο των ματιών σου
8 λεπτά στο μέγιστο
κλαπ κλαπ
βαθιά ξεριζωμένη υπόκλιση
άγονη νύχτα γεμάτη θηρία υπέροχα
ομιλίες διακεκομμένες
φιλιά
καληνύχτες
αγάπη
όνειρα
τράγοι στην ορδή σας δώστε την πρώτη νότα να ξεπηδήσει ο έρωτας
τα τύμπανά σας με ανάβουν
μη πια
όχι
φτάνει
ποτέ δε θα φανούν δυο σταγόνες στη λίμνη
τα φύκια ξεπερνούν τις προσδοκίες μας
σωπάστε
ήγγικε το τέλος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου